Sand Dollar Logo
Het symbool voor mijn logo kwam al lang geleden op mijn pad. Het is de afbeelding van de Sand-dollar.
Deze schelp is voor mij het symbool van verandering, van transformatie.
De Sand-dollar is eigenlijk een platte zee-egel die hele fijne haartjes heeft en 5 mondjes waarmee hij zandkorreltjes en algen eet. Hij leeft op de bodem van de zee waar hij kan blijven liggen omdat hij zand en magnetische deeltjes binnenkrijgt die hem verzwaren. De zee-egel begint als larve, ondergaat verschillende larve-stadia, zwemt door de zee voordat het een zee-egel wordt en op de bodem gaat leven.
Wanneer de zee-egel doodgaat verliest hij zijn haartjes en spoelt hij aan op het strand en wordt, als schelp, onder andere gevonden voor de kust van Afrika, de Caraïben en Florida.
Ik vond de Sand dollar voor het eerst op 11 september 2001 op het strand van Abidjan, de Ivoorkust in Afrika. Tijdens een wandeling zag ik de schelpen liggen vanaf een afstand. Ze glinsterden in het zand. Ik was verrast door hun vorm en de afdruk op de schelp in de vorm van een bloem, ze rammelden toen ik ermee schudde. Nieuwsgierig verzamelde ik een aantal schelpen en deelde ze met mijn collega’s, we hadden ze nooit eerder gezien en waren verrast door hun verschijning. Een aantal schelpen braken en er vielen kleine stukjes uit die leken op hele kleine vogeltjes in hun vlucht.
Aan het einde van de dag keerden we terug naar het hotel. Hier werden we opgevangen door de service-manager en naar een kamer geleid waar een grote televisie stond. Daarop werden de beelden van de Twin Towers in New York vertoond. In shock zagen we vliegtuigen de torens binnenvliegen en onmiddellijk waren we ons bewust dat dit, ook voor ons op dat moment als vliegend personeel, mega grote gevolgen zou krijgen.
Vanaf die dag is de wereld veranderd en is angst in grote mate ons leven binnengedrongen, heeft het de wereld nog meer verdeeld en op scherp gezet.
We zijn met enige vertraging thuisgekomen. Ik heb mijn koffer uitgeruimd en de schelpen ‘n plekje in huis gegeven. Maanden later haal ik mijn zoon op bij ‘n vriendje thuis en zie ik de Sand-dollar ingelijst aan de muur hangen met een gedichtje erbij:
Stroll quietly along the shore
Your feet deep in the sand
To find a Sand dollar, maybe more
And take one in your hand
Within are little white beasts
Count closely, there are five
They are each waiting to be released
As the elements of life
Freedom, Nature, Radiance,
Beauty and Peace
The doves are named to bring you at ease.
Met enige regelmaat in de jaren erna kom ik de Sand dollar tegen.
Als ik na mijn vliegperiode mijn eigen praktijk opstart is de Sand dollar voor mij het logo wat ik wil gebruiken. Ik teken een grote cirkel op de muur van mijn praktijkruimte en denk onderwijl aan mijn moeder.
We zijn in de afgelopen jaren veel dichter bij elkaar gekomen. Ik verlang naar een betere band met haar, om de cirkel te doorbreken van aantrekken en afstoten, haar van manisch naar depressief en terug te zien gaan, om gezien te worden als de dochter die ik ben, om haar te zien als de moeder die ze altijd is geweest. Om haar weer op haar plaats te kunnen laten staan zodat ik mijn eigen plek weer in kan nemen.
Ik veeg een hap uit de Sand dollar en teken de vijf vliegende duifjes erbij om de wens naar transformatie kracht bij te zetten.
Mijn moeder overlijdt niet lang daarna. Op Moederdag.
Een cirkel doorbroken.
Hoe mooi is het als we in het voorbereiding naar haar uitvaart een filmpje zien waarin ze zegt: “Waar ik zo naar kan verlangen is om als een vogel te zijn licht, vrij en vrolijk”.